Jel jel jel je moeder is een frikandel, dat is de jel waarmee we ons toernooi in gingen. Wat een beleving, een tijd vol plezier, vrolijkheid en gezelligheid. Er werd gelachen, heel veel gezongen totdat ze geen stem meer over hadden. Het vliegerlied hebben we dit weekend heel vaak gehoord maar wat was het elke keer weer opnieuw een feestje. De megafoon mocht natuurlijk niet ontbreken, de megafoon is overal mee naartoe gegaan en is zeker niet achtergebleven. De toeter was op dat moment het middelpunt van ons team, we hebben met de megafoon door de stad gelopen, over het voetbalveld en zelfs door ons jeugdherberg, ook werd er veel plezier gemaakt met andere teams uit Nederland maar onder andere ook uit Frankrijk, België en nog veel meer.
We hadden het dus erg naar ons zin. De opening ceremonie was heel groot maar wel echt iets om mee te maken. Per land werden we opgeroepen om ons land te vertegenwoordigen, na de opening ceremonie hebben we nog gevoetbald met andere teams en toegekeken hoe de eerste paar teams de wedstrijden hadden gevoetbald. Na een paar uurtjes was het toch tijd om in te checken bij onze slaapplek bij de jeugdherberg.
We waren er nog geen 2 minuten en hadden al meteen veel contact met andere teams, de meiden van DWO uit Zoetermeer waren toch echt wel grote vriendinnen van ons. De eerste avond was het heel onrustig, stroom die uitviel, het comfortabel maken van de kamer, bedden verschuiven, maar onder andere heel veel lachen over hoe we ons soms gedroegen. En dan zou je denken vroeg gaan slapen want morgen hebben we een wedstrijd, nee hoor, het lachen en feest vieren ging vrolijk door tot in de late avond.
De eerste ochtend kwamen we al meteen bij de ontbijtzaal met hele vermoeide koppies maar alsnog was het gezellig met alle teams bij elkaar. Het eten was ook super geregeld, na het ontbijt gingen we nog even terug naar de kamer om ons klaar te maken, natuurlijk mag de muziek niet ontbreken. Als ochtendactiviteit zijn we naar de klim hal clip ‘n climb geweest, na heel wat uitdagingen en hoogtevrees verder heeft iedereen vol op mee geklommen.
Na het klimmen gingen we even rustig wat eten halen bij de Lidl, rustig? Nee joh dat bestaat niet. Een karretje gepakt om boodschappen in te doen nee ook niet. Floor Krechting en Bas Driessen hebben een karretje gepakt om er vervolgens schreeuwend mee rond te racen over de parkeer plaats. Wat hebben we toch gelachen, Bas Driessen, Claudia Krechting en Kyra van Os konden natuurlijk niet normaal de Lidl in, ze hebben geen broodjes gepakt maar broodjes geplunderd om het zo maar te zeggen wat een chaos zeg haha.
Daarna was het toch maar tijd om door te gaan naar het voetbalveld. Eerst even lekker gegeten en ons klaargemaakt voor de wedstrijden na de eerste twee wedstrijden hadden we die dag nog 1 te gaan. Die laatste was toch wel echt vermoeiend. We hadden ze alle drie helaas verloren maar dat mocht de pret niet bederven, want zo erg vonden we het niet, als we maar plezier maakte. We speelden tenslotte wel tegen teams uit de hoofdklassen. Het weer was ook zeker niet verkeerd we hebben het hele weekend lekker in een korte broek kunnen lopen want die 26 graden was heerlijk.
Na de eerste wedstrijden waren we snel terug naar ons jeugdherberg gegaan om te douchen en ons klaar te maken voor de avondactiviteit. Tussendoor hebben we ook nog even avondeten gegeten bij de MacDonalds. Parkeren was ook niet zo makkelijk in een drukke stad dus toch maar even wat verder weg de stad uit. Nadat we eindelijk gegeten hadden zijn we gaan golfen maar niet zomaar golfen maar 3d Glow in the Dark golfen. Toen we klaar waren zijn we teruggelopen naar de auto, en dan zou je denken ze zullen vast wel moe zijn dus iedereen was zeker heel stil onderweg naar de auto, nee ook niet haha: volop zingend met het vliegerlied (Wat we wel 50 keer gezongen hebben) en dansend door de stad heen terwijl mensen rustig op een terras zaten. Filmende en lachende mensen maakte ons nog harder aan het zingen ook kwamen er twee jongens naar ons toe en gingen gewoon mee dansen en zingen een en al gezelligheid dus.
Terug in onze jeugdherberg zijn we niet meteen gaan slapen maar hebben volop met harde muziek feest gevierd met de andere teams in ons gebouw. Weer hebben we veel gelachen en gezongen. Ook dat ging nog even door maar omdat er op een gegeven moment ook wel teams moesten gaan slapen moesten wij ook terug in onze kamer. Dat kon de pret niet bederven. Want de gezelligheid ging gewoon vrolijk door in de kamers en zijn we weer laat gaan slapen maar dat hoort er wel een beetje bij.
De laatste ochtend moesten we alles weer netjes opruimen wat een gedoe zeg haha. Nadat we alles netjes opgeruimd hadden zijn we gaan ontbijten ook weer met muziek en vermoeiende maar trotse gezichten. Om half 10 was het tijd om uit te checken. Alle spullen in de auto gezet en nog even door de stad gelopen om toch nog een stukje cultuur mee te pikken. Ook in de vroege ochtend kon onze muziek en gezang niet ontbreken. Zingend en vol plezier in de speeltuin was onze ochtend ook weer voldaan.
Rond 12 uur zijn we weer richting het voetbalveld gegaan en hebben we daar even gegeten en ons klaargemaakt voor de laatste 2 wedstrijden. De eerste hadden we weer verloren maar de hoop gaven we niet op. En daar brak de laatste wedstrijd aan. We stonden 1-0 voor door een supermooi goal van Isis de Ruiter maar gauw werd het 1-1. Aan het eind van de wedstrijd werd het tijd voor penalty’s wat was dat spannend zeg maar met een mooie laatste redding van onze keeper Nickey van den Akker hadden we toch nog 1 wedstrijd gewonnen en wat waren we blij.
Daarna hebben we onze mooie overwinning gevierd met onze nieuwe gemaakte vrienden, de meiden van DWO. Tussendoor hadden we snel gedoucht zodat we de halve finalewedstrijd van jaja onze vriendinnen van DWO konden toejuichen. Wat konden zij goed voetballen zeg. Die wedstrijd eindigde met penalty’s zelfs dat was voor ons spannend, iedereen had er vertrouwen in en ja hoor DWO was door naar de finale en renden we met ons hele team het veld op om hun te feliciteren. Natuurlijk hebben we DWO ook toegejuicht bij de finale dat was zeker wel een pittige wedstrijd helaas hebben ze die verloren maar wat waren wij maar ook de andere trots op hen want ze waren zover gekomen. We zijn meteen het veld opgerend en hebben het samen met hen gevierd. Bij de uitreiking van de beker en de medailles hebben wij en DWO elkaar hard toegejuicht na de uitreiking hebben we samen veel foto’s en filmpjes gemaakt want wat hebben we veel genoten van elkaar. Ook hebben we een groepsapp aangemaakt want we hebben het zo leuk gehad dat we zeker nog een keer gaan afspreken.
Wat was dit een weekend om niet te vergeten zeg. Een weekend vol verrassingen, gezelligheid en nieuwe vrienden. En oorpijn bij de trainers zal vast ook wel een dingetje zijn want aan ons gezang ontkwam je niet hoor zelfs niet als we moe waren. Dit is zeker voor herhaling vatbaar want wat ging de tijd snel zeg.
Foto: Bas Driessen
